یک بررسی مقدماتی توسط Gabel[1] روی بیمارانی که از اُتیتیس اِکستِرنا[۲] مزمن (بیماری گوش شناگران)، رنج می بردند و به درمان های محافظه کارانه پزشکی در یک دوره حداقل ۳ ماهه عکس العمل نشان نداده بودند، انجام شد. این بیماران در دسته بیماران مزمن، طبقه بندی و برای لیزردرمانی به پزشک ارجاع داده شده بودند. هر بیمار در یک دوره ۲ تا ۶ هفته ای با انرژی ۱۵ تا ۳۰ ژول از طریق یک منبع منفرد از مجرای گوش، در معرض پرتو افکنی قرار گرفت. فاکتورهایی مثل امکان واگرا شدن پرتو در مجرای گوش، انعکاس و انتشار از منبع تابش امواج به پرده صماخ، درنظرگرفته شد و دوز ۱۵ تا ۳۰ ژول بر این اساس انتخاب شد. این بیماران شناگر بودند و یکی از آنها در سطح ایالتی رقابت می کرد. این روش به افراد اجازه داد ظرف مدت یک تا سه هفته پس از آغاز درمان، به شنا بازگردند. در دوره ۶ ماهه پیگیری درمان، بازگشت بیماری ثبت نشد. در این بررسی، لیزر درمانی بر مجرای حلزونی و دستگاه دهلیزی نیز تاثیر مثبت داشت.
چند بیمار دیگر با علایم اُتیتیس اِکستِرنا (بیماری گوش شناگران) با لیزرهای کم قدرت، توسط Gable درمان شده اند.
مطالعات فوق بر این فرض استوار هستند که وزوز گوش و سرگیجه جزو مشکلات گوش داخلی می باشند. اگرچه، این شرایط با منشاء ماهیچه ای هم هستند.
درصد بیماران مبتلا به منشاء ماهیچه ای برای وزوز گوش یا سرگیجه نامشخص است اما به نظر می رسد درصد آنها بالاست. بنابراین تشخیص افتراقی قبل از اعمال هرگونه درمان، یعنی انتخاب لیزردرمانی یا درمانهای دیگر حائز اهمیت است. اگر این کار انجام نشود، بررسی تاثیرات لیزردرمانی در درمان وزوز گوش مبهم خواهد بود و نتیجه تا اندازه ای به نوع وزوز گوش مربوط است که تاثیر واقعی درمان را نشان می دهد.
References:
Tuner J, Hode L. The new laser therapy handbook. Prima Books, Sweden .2010
[۱] Gabel P. A Pilot study on Low Level laser Therapy for otitis externa-swimmer’s ear. Implications for competitive swimmers.Proc.WALT2002,Tokyo,Japan,June2002
[۲] Otitis Externa