همانطور که در پست های قبل اشاره کردیم، لیزر کم توان موج و شدت خاصی از نور است که از سالها پیش برای ترمیم سلولی و درمان بیماریها از آن استفاده شده است. بنابراین نباید آن را با لیزرهای شدت بالا که در اعمال جراحی به کار میرود، اشتباه بگیریم. زمانی که لیزر کم توان به بدن تابیده می شود، فوتون های انرژی نوری بوسیله سلولهای آسیب دیده جذب و به انرژی بیوشیمیایی تبدیل می شوند. این انرژی تبدیل شده، باعث تولید پروتئین های جدید می گردد که در ترمیم تاندونها، ماهیچه ها، عصب ها و .. بسیار اهمیت دارد. این انرژی همچنین باعث بهبود متابولیسم سلولی، افزایش ساخت کلاژن و فعال شدن سیستم ایمنی می شود. همانطور که گیاهان نور را برای رشد و ترمیم بافت ها جذب می کنند، بدن انسان نیز همین فرآیند را به کمک لیزر انجام می دهد.
