کاربرد لیزر بعنوان روش غیر جراحی در سرعت بخشیدن به روند ترمیم و بهبود زخم در سالهای اخیر مورد توجه زیادی قرار گرفته است. البته تاریخچه به کار بردن لیزر در بهبود زخم به دهه ی ۱۹۶۰ میلادی بر می گردد و از آن زمان تا کنون گزارشات متعددی اثربخشی درمان با لیزر را به انتخاب پارامترهای تابشی لیزر وابسته اعلام کرده اند. ترمیم و بهبود کامل اغلب زخم ها معمولا بین یک تا دو ماه طول می کشد. برای تسریع این روند، پزشکان و داروسازان داروهای موضعی مختلفی را پیشنهاد کرده اند. در کنار داروهای موضعی مطالعات مختلفی هم وجود دارد که اثربخشی لیزردرمانی کم توان (LLLT) را از نظر بهبود زخم ارزیابی می‌کند که نتایج متناقضی را به همراه دارد. در این مطلب قصد داریم مطالعه ای را معرفی کنیم که به طور سیستماتیک شواهد موجود در تحقیق های قبل از سال ۲۰۲۳ را برای حل تعارض های داده شده بررسی کرده است. در این مطالعه همه ی مطالعاتی که از ابتدا تا ۱ آوریل ۲۰۲۳ در پایگاه‌های اطلاعاتی Embase، PubMed و Scopus منتشر شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
آنها مطالعات کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی یا غیرتصادفی‌سازی‌شده که اثربخشی LLLT را در کاهش درد و بهبود زخم در بیماران بزرگسالی که تحت عمل جراحی لثه قرار گرفتند، ارزیابی کردند. در این مطالعات گروه هایی که تحت درمان LLLT قرار گرفته بودند میانگین شاخص بهبودی به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه های کنترل پس از جراحی لثه داشتند.
همچنین تفاوت معنی داری در کاهش درد پس از عمل جراحی لثه بین گروه های لیزردرمانی و گروه های شاهد گزارش شده بود. با توجه به مرور سیستماتیک حاضر، LLLT می‌تواند به طور بالقوه یک درمان کمکی کارآمد پس از جراحی لثه برای تسریع بهبود زخم و کاهش درد این دسته از بیماران باشد.
منبع:
Efficacy of LLLT in Wound Healing and Pain Reduction After Gingivectomy: ASystematic Review and Meta-analysis. F Abesi
J Lasers Med Sci
Jun 11:14:e17. doi: 10.34172/jlms.2023.17